..ว่าด้วยเรื่อง ไท่เก๊ก!
เก๊ก..แท้เหลา!!
..ว่ากันด้วยเรื่อง ไท่เก๊ก
..ไม่รู้ว่าจะเขียนอะไรดีช่วงนี้ พอดีเดินสวนกับชายคนหนึ่ง ในโรงเตี๊ยม หมอนี่ "เก๊ก" มาก ว่าแล้วเลยนึกขึ้นได้ว่าน่าจะเขียนเรื่อง "ไท่เก๊ก"...โดยที่ไม่มีความรู้เรื่องนี้เลย เคยอ่านเจอแต่ใน "ดาบมังกรหยก" ว่าด้วยเป็นวิชา ที่ปรมาจารย์เตียซำฮง หรือ จางซานฟง บัญญัติขึ้น..นั่นไงหล่ะมันเกี่ยวโยงกันอยู่ มารับทราบเกร็ดเล็กน้อยๆเลยดีกว่า
..วิชาไท่เก๊ก ไท่จี๋เฉวียน หรือ ไท่เก๊กคุ้ง เดิมทีก่อนจะมาเป็น ศิลปยุทธ์ที่มีชื่อเสียงนี้ ลักษณะการใช้ ไท่เก๊ก จะออกไปทางแนว บู๊มากกว่าในปัจจุบันนี้ ก็เป็น วิทยายุทธ์นั่นแหละ
..ไท่เก๊กเป็น "มวย" ซึ่งมีลักษณะการฝึกแบบเป็นระบบทั้ง "Inside & Outside" คือ นอก ใน ร่างกาย และจิตใจ โดยยึดวิถีปรัชญาเต๋า คือ วิถีธรรมชาติ อ่อน,ร้อน,เย็น,สว่าง มืด ฯลฯ เน้นการไม่ออกแรง อย่างที่จะเคยเห็นในหนังจีนหลายๆเรื่อง ที่ว่า ใช้ อ่อนชนะแข็ง มวยไท่เก๊กนั้นมีชื่อเสียงในเรื่องการเคลื่อนไหวที่สง่างาม ผ่อนคลายและต่อเนื่อง การเคลื่อนไหวที่เนิบช้าและไม่ออกแรง ช่วยในการฝึกสมาธิจิต และทำให้จิตใจสงบไม่ฟุ้งซ่าน การฝึกท่ามวยจะช่วยสร้างรูปแบบความสมดุลของการเคลื่อนไหวขึ้นไหม่ ซึ่งช่วยให้ร่างกายคงความสมดุล ไม่ฝืนธรรมชาติ กลับสู่โครงร่างลักษณะแบบทารกซึ่งทำให้มีความปลอดภัยสูง
ภาพแสดง การชมการต่อสู้ระหว่าง งูกับ นกกระเรียน
..ไม่มีใครใคร่ทราบประวัติแท้จริงของไท่เก๊กอย่างแน่ชัด แต่มากกว่าครึ่งจะกล่าวว่า ท่าน เตียซำฮง เป็นผู้คิดค้นขึ้นมา โดยได้ "Inspiration" จาก นกกระเรียนที่ตีกันอยู่กับงู บางตำนานก็บอกว่าไท่เก๊กเกิดมาก่อน ท่าน เตีย เพียงแต่ว่า ท่านเตียซำฮงมีชื่อเสียงมาก และก็เป็นทั้งคนฝึกมวย และสอนผู้คนด้วย ก็เลยติ๊ต่างว่า มวยนี้คิดขึ้นโดยท่านเอง แต่อย่างไรก็ตาม ท่านก็เป็นผู้รวมรวมไท่เก๊กขึ้นมาเป็นเรื่องเป็นราว ถือเป็น ปรมาจารย์ไท่เก๊กอยู่ดี
..มีบันทึกว่าท่านจางซานฟงมีศิษย์อยู่ 7 คน ที่ปรากฏในดาบมังกรหยกด้วยนั่น เรียงตามอาวุโส นั่นก็คือ
1.ซ่งเอี้ยงเกี๊ยะ (Song Yuanqiao)
2.ยู้เน้ยจิว (Yu Lianzhou)
3.ยู้ไต้ง้ำ (Yu Daiyan)
4.เตียซงโค้ย (Zhang Songxi)
5.เตียชุ่ยซัว (Zhang Cuishan)
6.ฮึงลี้เต้ง (Yin Liting)
7.ม๊กเซียก๊ก (Mo Shenggu)
..โดยว่ากันว่าในภายหลังยังมีบันทึกของท่านซ่งเอี้ยงเกี๊ยเรื่องมวยไท่เก๊ก ตกทอดมาถึงปัจจุบันในหมู่ลูกหลานตระกูลซ่ง
..มีบางท่านเชื่อกันว่า ที่เรียกว่ามวยไท่เก๊กต่างๆ สายโน้นสายนี้ที่ฝึกๆ กันอยู่ หรือทะเลาะกันอยู่ว่าใครของแท้ไม่แท้นี่เป็นคนละมวยกับมวยไท่เก๊กดั้งเดิมของท่านจาง ซึ่งมวยเดิมนั้นน่าจะสาบสูญไปแล้ว แต่หลักที่คลาสสิคที่สุดที่มักจะนำมาอ้างกันคือคัมภีร์ที่เขียนขึ้นโดยท่านหวังจง หรือหวังจงเย่ (Wang Zongyue) ซึ่งเชื่อกันว่าเป็นศิษย์ของท่านจางสงซี หนึ่งในเจ็ดศิษย์รักของท่านจางซานฟงนั่นเอง มีบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ด้วยซ้ำว่า “ภายหลังยุคของซานฟงยังมีหวังจง”
..ในปัจจุบันมวยมีมวยไท่เก๊กที่มีชื่อเสียงอยู่หลายตระกูล รวมทั้งที่ยังไม่ค่อยมีใครรู้จักอีกนับไม่ถ้วน ที่ค่อนข้างแพร่หลายหน่อยก็มีอยู่ห้าสำนัก คือสำนักตระกูลเฉิน (ตั้ง) หยาง (เอี๊ย) อู๋ (โง้ว) อู่ (บู้) และซุน (ซึง) ซึ่งมวยทั้งห้าตระกูลนี้ก็มีสายสัมพันธ์กันค่อนข้างแน่นแฟ้น สืบสาวประวัติการเกี่ยวข้องดองกันออกมาได้ชัดเจน
อ้างอิง 5 สำนัก จาก T'ai chi ch'uan lineage tree
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น